Bruksizm

Bruksizm

‍

Czy masz problem ze zgrzytaniem zębami w nocy?

Czy masz uczucie, że Twoja żuchwa jest rano "zmęczona" lub obolała?

Czy podczas sytuacji stresujących zaciskasz zęby?

A może Twój stomatolog zwrócił Ci uwagę, że Twoje powierzchnie zębów są starte, a na szkliwie pojawiły się rysy?

Czy pojawił się u Ciebie ból twarzy, żuchwy lub skroni?

Jeśli odpowiedziałeś na te kilka pytań twierdząco być może masz problem w obszarze czaszkowo-żuchwowym, a dokładniej z bruksizmem.

‍

Czym jest bruksizm?

‍

Bruksizm jest jedną z najbardziej powszechnych parafunkcji, czyli nieprawidłowych nawyków ustnych. Według najnowszej definicji bruksizm to powtarzająca się aktywność mięśni narządu żucia, która charakteryzuje się zaciskaniem, zgrzytaniem zębami lub pchnięciem i napinaniem żuchwy (Lobbezoo et al 2018). Opisywana dysfunkcja może przyjąć formę bruksizmu w czasie snu (sleep bruxizm) albo bruksizmu w czasie czuwania (awake bruxism). Są to zjawiska niepożądane.

Bruksizm dzienny charakteryzuje się zaciskaniem zębów, utrzymaniem kontaktu między nimi, ruchami żuchwy tj. pchnięcie, napinanie. U podłoża tego typu często leży stres, który powoduje nadmierne napięcie emocjonalne i zwiększenie aktywności mięśniowej.

W bruksizmie nocnym pojawia się rytmiczna lub nierytmiczna aktywność mięśni narządu żucia - zgrzytanie zębami. Są to mimowolne ruchy, których pacjenci często nie są świadomi.

‍

‍

Dlaczego jest ważne rozpoznanie dysfunkcji takiej jak bruksizm?

‍

Bruksizm jest zaburzeniem, które uprzykrza życie pacjentom. Zwiększa ono ryzyko wystąpienia problemów w obszarze ustnym (starcie zębów, odsłonięcie szyjek zębowych, szczeliny w szkliwie, nadwrażliwość zębów), pojawienia się bólu mięśni narządu żucia, stawów skroniowo-żuchwowych czy bólu głowy i szyi. W konsekwencji pojawienia się bruksizmu może dojść również do zaburzenia funkcjonalnej aktywności ust (tj. zaburzenia połykania, mówienia).

Jeśli podejrzewasz u siebie wystąpienie bruksizmu zgłoś się do fizjoterapeuty stomatologicznego, który przeprowadzi szczegółowy wywiad, badanie obszaru czaszkowo-żuchwowego i czaszkowo-twarzowego (oparte na ocenie stawów skroniowo-żuchwowych, mięśni narządu żucia) oraz badanie z wykorzystaniem narzędzi badawczych (np. odpowiednie kwestionariusze przesiewowe).

‍

1. F. Lobbezoo, J. Ahlberg, K. G. Raphael, P. Wetselaar, A. G. Glaros, T. Kato, V. Santiago, E. Winocur, A. De Laat, R. De Leeuw, K. Koyano, G. J. Lavigne, P. Svensson, D. Manfredini, International consensus on the assessment of bruxism: Report of a work in progress, J Oral Rehabil. 2018 Nov; 45(11): 837–844.
   
2. O. Gruca, R. Rój, M. Gryndys, P. Foryś, J. Juszczyk, K. Haponik, J. Kasperski, Bruksizm – przyczyny, diagnostyka, leczenie, Twój Przegląd Stomatologiczny, 12/2018, 50-53.